حتما شما هم قبول دارید که این روزها سرخ کردن مواد غذایی یکی از پرطرفدارترین روشهای آمادهسازی غذا شده گرچه که به لحاظ تغذیهای و سلامتیمون به هیچ وجه روش مناسب و سالمی به حساب نمیاد. پس اول از همه این اصل مهم رو در نظر داشته باشید و سعی کنید همیشه تا جایی که ممکنه از مصرف این دسته غذاها پرهیز کنید چون در بهترین شرایط ممکن هم که این غذاها آماده شده باشند باز هم به خاطر ماهیت روغن و حرارت دهی و یک سری واکنشهایی که اتفاق میافتند، حتما ضررایی رو برای ما خواهند داشت اما از اونجایی که دیگه سرخ کردن غذا یه فرایند اجتناب ناپذیری هم شده، حداقل سعی کنید با نکات مهمی که در مورد روغن مناسب سرخ کردن در این مطلب میخونید از مضرات این غذاهای ناسالم خوشمزه کم کنید.
از نگاه علم غذا دو تا از مهمترین ویژگیهای یک روغن مناسب برای سرخ کردن اینه که در اثر حرارت بالا دیرتر دود کنه، یعنی نقطه دود بالایی داشته باشه و اینکه نسبت به واکنش با اکسیژن هم به مقدار زیادی مقاوم باشه یعنی در ساختمانش باند دوگانه کم داشته باشه اما همینجا یه نکتهی جالب و ظریف وجود داره و اونم اینه که داشتن این دو تا شرط اشاره شده به معنی خوب بودن روغن برای سلامت ما نیست.
روغن دنبه یکی از روغنهایی هست که شاید از قدیم هم خیلیا برای سرخ کردن ازش استفاده میکردند و امروزه هم همچنان استفاده میکنند این روغن رو شاید به لحاظ دو شرط گفته شده بشه برای سرخ کردن استفاده کرد اما به هیچ وجه این کار توصیه نمیشه چون کلسترول زیاد و همینطور درصد بالای اسیدهای چرب اشباعش میتونند در طولانی مدت زمینهساز بیماریهای قلبی عروقی بشن پس لطفا روی این مورد برای همیشه خط قرمز بکشید.
مورد دوم استفاده از روغن نباتی هیدروژنه شدهی جامد هست که اگه یادتون باشه قبلا تو خونهها خیلی مصرف میشد. این روغن هیچ کلسترولی نداره و اشباعیتش حتی با هیدروژنه کردنش هنوز به اندازهی روغن دنبه نرسیده اما وجود اسیدهای چرب ترانس به مقدار زیاد در اون ، این روغن رو به شدت برای سلامتی خطرناک میکنه پس خواهشا هیچ وقت از چنین روغنهایی یا حتی مارگارین نه تنها برای سرخ کردن که حتی به توصیهی متخصصین برای هیچ مصرفی استفاده نکنید.
دستهی سوم روغنهای سرخ کردنی هستند که مخصوص همین کار فرموله شدن و در ترکیب اونها از مخلوط چند روغن نباتی مختلف استفاده شده و آنتی اکسیدانهایی که همگی در کنار هم مقاومت روغن رو به تحمل شرایط سرخ کردن بیشتر میکنند. این مورد مناسبترین گزینه همیشگی برای مصارف سرخکردنیه با این حال به لحاظ اینکه ممکنه مثلا یکی از روغنهای موجود در اون تا حدود خیلی کم و کنترل شدهای هیدروژنه شده باشه یا بعضا وجود همون آنتیاکسیدانهای صنعتی هم در اون باعث میشه که این روغن هم صد در صد بیعیب و نقص نباشه ، ضمن اینکه در حین سرخ کردن واکنشهای زیادی هم اتفاق میافتند که یکی از کوچکترینشان ایزومریزاسیون که باز هم به مقدار کم باعث تولید اسید چرب ترانس خطرناک میتونه بشه .
پس روی هم رفته برای همهی اینهاست که گفته میشه ، سعی کنید سرخ کردن رو در تهیهی غذاهاتون به حداقل برسونید حتی با استفاده از بهترین گزینه که روغنهای سرخ کردنی هستند. البته امروزه در مارکتها روغنهایی هم مثل روغن زیتون مخصوص سرخ کردن هم دیده میشه که بدون شک گزینهی سالمتریه اما شاید به لحاظ قیمت استفادش برای همه و یا حداقل در حجم زیاد سرخ کردن مقرون به صرفه اقتصادی نباشه. امیدوارم مطالبی که مطالعه کردید را برای همیشه به خاطر داشته باشید ، سوالاتتون رو برام کامنت کنید و مطلب رو برای اطلاعرسانی بیشتر با دوستان به اشتراک بگذارید .
آیا روغن دنبه ضرر داره؟ روغن دنبه برای سرخ کردن خوبه؟
08
بهمن